O OSNOVNIM KARAKTERISTIKAMA TUŽBI ZA NAKNADU ŠTETE NASTALE USLED MASOVNOG UNIŠTAVANјA STAMBENE IMOVINE PO OKONČANјU ORUŽANIH SUKOBA NA KOSOVU I METOHIJI

Apstrakt

Nakon potpisivanja Rezolucije 1244 Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija i povlačenja srpske vojske, na Kosovu i Metohiji dolazi do proterivanja Srba i pripadnika drugih manjinskih zajednica, te do masovnog uništavanja i plјačkanja njihove imovine. Uvidevši da je malo verovatno da će njihove kuće biti obnovlјene ili da će šteta koju su pretrpeli biti nadoknađena, tokom 2004. i 2005. godine vlasnici porušenih nepokretnosti se u velikom broju obraćaju lokalnim sudovima. Našavši se u ulozi tužioca ova, mahom interno raselјena lica, naknadu štete traže od UNMIK-a, KFOR-a i lokalnih institucija uspostavlјenih nakon juna 1999. godine. Malo se toga zna o ovim tužbenim zahtevima i njima iniciranim sudskim postupcima. Ono što je izvesno je da su postupci u nekoliko navrata obustavlјani na zahtev izvršnih vlasti, te da su poslednjih godina mnoge tužbe odbačene po osnovu nedostatka pasivne legitimacije tuženih. Autorka nastoji da popuni ovu prazninu predstavlјajući statističke podatke prikuplјene sa cilјem da se utvrdi brojnost tužbi za naknadu štete nastale nakon sukoba, kao i njihove osnovne karakteristike.