Uređivačka politika
Časopis Strani pravni život je naučni časopis iz oblasti pravnih nauka koji objavljuje naučno istraživačka institucija Institut za uporedno pravo. Časopis objavljuje originalne, prethodno neobjavljene naučne i stručne radove koji se odnose na međunarodno pravo i inostrane pravne sisteme, zakonodavstva ili praksu (pravna komparatistika). Rukopisi treba da sadrže rezultate istraživanja izvršenih upotrebom uporednopravnog metoda: analiza domaćeg prava (Republike Srbije, ako je autor iz Srbije, ili nekog drugog prava, zemlje iz koje je autor autor) može biti zastupljena delimično, ako se u radu poredi strano i domaće pravo.
Časopis ima dugu tradiciju (izlazi od 1956. godine). U časopisu, koji se od 2008. godine publikuje u režimu otvorenog pristupa, objavljuju se naučni (originalni i pregledni) i stručni članci, komentari sudskih odluka, izlaganja sa naučnih i stručnih skupova i prikazi knjiga. U skladu sa navedenom podelom priloga formiraju se rubrike u časopisu. Časopis se uređuje u skladu sa važećim propisima o uređivanju naučnih časopisa.
Odgovornosti autora
Autori garantuju da rukopis koji su predali časopisu predstavlja njihov originalan doprinos, da prethodno nije objavljen i da se ne razmatra za objavljivanje u drugoj publikaciji. Istovremena predaja istog rukopisa u više časopisa predstavlja kršenje etičkih standarda. Povreda navedenog pravila rukopis isključuje iz daljeg razmatranja za objavljivanje u Stranom pravnom životu. Rad koji je prethodno bio objavljivan po pravilu ne može biti preštampan u časopisu Strani pravni život
Autorima se mogu smatrati samo ona lica koja su značajno doprinela sadržaju rukopisa. U posebnoj napomeni na prvoj stranici rada (tzv. zahvalnica) treba istaći doprinos drugih lica, koja nisu autori, ali su učestvovala u istraživanju ili su pomagala autoru prilikom pripreme rukopisa. Ako su u rukopisu korišćeni rezultati zajedničkog istraživanja ili istraživanja koje je finansirala neka ustanova, potrebno je pribaviti saglasnost ostalih učesnika istraživanja i/ili ustanove koja je finansirala istraživanje.
Obaveza je autora da u naročitoj napomeni navedu naziv i kodnu oznaku naučnoistraživačkog projekta u okviru koga je rad nastao, kao i pun naziv institucije koja projekat finansira. U slučaju da je rad pod istim ili sličnim naslovom bio izložen na nekom skupu u vidu usmenog saopštenja, detalji o tome treba da budu navedeni na istom mestu.
Autori snose odgovornost za ceo sadržaj rukopisa, validnost rezultata, način citiranja, tačnost navedenih izvora i naznačenog autorstva na delovima teksta, slika ili tabela koji su doslovno preuzeli iz drugih radova. Autori su dužni da potpuno i pravilno citiraju izvore koji su značajno uticali na sadržaj istraživanja i rukopisa. Delovi tuđih radova moraju u tekstu biti jasno označeni, uz precizno navođenje izvora i broja strane odakle su preuzeti. Potpun spisak bibliografskih jedinica korišćenih u tekstu (citata) mora biti naveden u zasebnom odeljku (Literatura) na kraju rada i to na jednoobrazan način, u skladu sa citatnim stilom koji časopis koristi. Ne navode se ostali izvori upotrebljeni prilikom pripreme rukopisa, ako nisu citirani. Posebno se navodi spisak citiranih pravnih izvora i sudskih presuda.Rukopis ne sme da sadrži neosnovane ili nezakonite tvrdnje, niti da krši prava drugih lica.
U slučaju da autori otkriju važnu grešku u svom radu nakon njegovog objavljivanja, dužni su da momentalno o tome obaveste glavnog urednika (ili izdavača) i da sarađuju na tome da se rad povuče ili ispravi.
Obaveza je autora da u rukopisu navedu da li su u finansijskom ili bilo kom drugom bitnom sukobu interesa koji bi mogao da utiče na njihove rezultate ili interpretaciju rezultata.
Predavanjem rukopisa autori se obavezuju na poštovanje uređivačke politike časopisa.
Uredništvo časopisa donosi konačnu odluku o tome koji će se rukopisi objaviti. Prilikom odlučivanja o objavljivanju rukopisa uredništvo se rukovodi isključivo uređivačkom politikom časopisa i vrednošću rukopisa. Na odluku ne smeju da utiču bilo kakve rasne, polne/rodne, verske, etničke ili političke predrasude. Dodatno uredništvo vodi računa o zakonskim propisima koji se odnose na zabranu iznošenja lažnih ili netačnih tvrdnji, kršenja autorskih prava i zabranu plagiranja.
Obaveza uredništva je da obezbedi recenziranje rada koji bi, po tematici i formi, bio podoban za recenziranje. Uredništvo zadržava pravo da ispravi manje jezičke, stilske i formalne greške u rukopisu, u skladu sa primedbama lektora i korektora. I u slučaju dobijene pozitivne recenzije, uredništvo zadržava pravo da ne objavi rukopis zbog čije bi sadržine glavni i odgovorni urednik i izdavač mogli biti izloženi kaznenoj ili materijalnoj odgovornosti ili ako se naknadno ustanovi da je autor grubo prekršio etička pravila.
Članovi uredništva, uključujući glavnog i odgovornog urednika, ne smeju biti u sukobu interesa u vezi sa rukopisima koje razmatraju. Članovi za koje se pretpostavi da bi mogli biti u sukobu interesa ne učestvuju u postupku odlučivanja o određenom rukopisu.
Članovi uredništva koji učestvuju u odlučivanju dužni su da rukopise čuvaju kao poverljiv materijal i ne smeju koristiti podatke i ideje sadržane u neobjavljenim rukopisima, bez izričite pisane dozvole autora.
Glavni i odgovorni urednik i članovi uredništva dužni su da preduzmu sve razumne mere da autori/recenzenti ostanu anonimni tokom i nakon procesa evaluacije u skladu sa primenjenom procedurom.
Recenzenti su dužni blagovremeno, lege artis i nepristrasno ocene naučni ili stručni kvalitet rukopisa, vodeći računa o njegovoj originalnosti i ostvarenom naučnom doprinosu. Recenzenti moraju poštovati poverljivost dokumenta koji prime na recenziranje i ne smeju koristiti podatke i ideje koje saznaju iz takvog rada. Recenzenti procenjuju da li su radovi usklađeni sa tematikom časopisa, značaj istraživane teme i primenjenih metoda, originalnost i naučnu relevantnost podataka iznetih u rukopisu, stil izlaganja i opremljenost teksta naučnim aparatom. Prilikom recenziranja koristi se utvrđeni elektronski obrazac recenzije kojim su obuhvaćene svi najznačajniji aspekti ocene rada sa opštom ocenom i zaključnom preporukom. Ocena recenzenta o kvalitetu rada mora biti jasna, zasnovana na argumentima. Od recenzenata se očekuje da svojim sugestijama unaprede kvalitet rukopisa. Ako ocene da rad zaslužuje objavljivanje uz izmene, dužni su da preciziraju način na koji to može da se ostvari. Obavezni su i da naknadno pregledaju rad koji je izmenjen prema njihovim zahtevima.
Recenzent ne sme biti u sukobu interesa sa autorima ili naručiocem istraživanja. O toj okolnosti recenzent je dužan pravovremeno da obavesti glavnog i odgovornog urednika. Recenzent ne sme da prihvati na recenziju radove izvan oblasti za koju se smatra da je merodavan.
Recenzenti treba da upozore glavnog i odgovornog urednika ako dođu do saznanja ili osnovano posumnjaju da je autor povredio etičke standarde. Recenzenti treba da prepoznaju relevantne izvore koji u radu nisu uzeti u obzir i da upozore glavnog i odgovornog urednika na znatne sličnosti između razmatranog rukopisa i bilo kog drugog objavljenog rada ili rukopisa koji je u postupku recenzije u nekom drugom časopisu, ako im je to poznato. Recenzenti takođe treba da upozore urednika da je isti rukopis ponuđen za objavljivanje drugom časopisu, ako im je to poznato. Oni treba da prepoznaju relevantne izvore koji u radu nisu uzeti u obzir i da preporuče citiranje određenih referenci, ali ne i da zahtevaju citiranje radova objavljenih u časopisu Strani pravni život ili svojih radova, ako za to ne postoji naučno opravdanje.
Rukopisi koji su poslati recenzentu moraju se smatrati poverljivim dokumentima. Recenzenti ne smeju da koriste neobjavljeni materijal iz rukopisa koje recenziraju za svoja istraživanja bez izričite pisane dozvole autora. Podaci i ideje iznete u rukopisima primljenim na recenziranje su poverljive prirode i ne smeju se koristiti za sticanje lične koristi.
Razrešavanje neetičkih postupaka
Svaki pojedinac ili institucija mogu u bilo kom trenutku glavnom i odgovornom uredniku i/ili uredništvu da prijave saznanja o kršenju etičkih standarda i drugim nepravilnostima, uz obavezu da o tome dostave verodostojne informacije/dokaze radi pokretanja istrage. Postupak provere iznetih tvrdnji i dokaza odvija se na sledeći način: glavni i odgovorni urednik donosi odluku o da se ispita tačnost navoda u prijavi i daje priliku osumnjičenim za kršenje etičkih standarda da odgovori na te navode. Tokom tog postupka svi dokazi se smatraju poverljivim materijalom i predočavaju samo onim licima koja su direktno obuhvaćena slučajem. Ako se utvrdi da je zaista došlo do nepravilnosti, ocenjuje se da li je reč o manjem prekršaju ili grubom kršenju etičkih standarda. Manje greške u rukopisu, koje se mogu okarakterisati kao povrede etike publikovanja, ali ne dovode u pitanje integritet rada (na primer, nerazumevanje ili pogrešna primena publicističkih standarda), ispravljaju se u direktnoj komunikaciji sa autorima i recenzentima. bez uključivanja trećih lica, na jedan od sledećih načina: upućivanjem pisma upozorenja autoru i/ili recenzentima, objavljivanjem ispravke rada (na primer, ako uredno citirani rad u tekstu nije sadržan u spisku referenci), objavljivanjem greške (erratum) do koje je došlo propustom uredništva. Ako se naknadnom proverom već objavljenog rukopisa utvrdi da sadrži neistinite podatke ili druge važne nedostatke koji su posledica grubog kršenja etičkih standarda, a nisu uočeni pri recenziranju (da je rad prethodno objavljen u celini ili pretežnim delom, plagijerizam, falsifikovanje rezultata istraživanja, manipulativno citiranje i slično), redakcija mož primenitie sledeće mere: opisati slučaj u objavljenom uvodniku ili saopštenju, službeno obavestiti organizaciju u kojoj je zaposlen autor ili recenzent, povući objavljeni rad u skladu sa prihvaćenom politikom povlačenja, zabraniti objavljivanje u časopisu na određeni vremenski period i prijaviti slučaj nadležnim organizacijama i regulatornim telima radi preduzimanja mera iz njihove nadležnosti. Navedene mere se mogu primenjivati pojedinačno ili istovremeno. U procesu razrešavanja etički spornog slučaja po potrebi se konsultuju relevantne ekspertske organizacije, tela ili pojedinci. Prilikom razrešavanja etički spornih postupaka uredništvo se rukovodi smernicama i Komiteta za etiku publikovanja (COPE), koji su već prihvaćeni u okviru korisničkog sistema ASSESTANT.
Sprečavanje plagijarizma
Časopis Strani pravni život ne objavljuje plagirane radove. Uredništvo polazi od stava da je plagiranje, odnosno preuzimanje tuđih ideja, reči ili drugih oblika kreativnog doprinosa i njihovo predstavljanje kao svojih, grubo kršenje naučne i izdavačke etike. Plagiranje može da uključuje i kršenje autorskih prava, što je zakonom kažnjivo. Plagiranjem se smatra: doslovno (reč po reč) ili gotovo doslovno preuzimanje ili smišljeno, radi prikrivanja izvora, parafraziranje delova tekstova drugih autora bez jasnog naznačavanja izvora, na način opisan pod Odgovornosti autora; kopiranje jednačina, podataka ili tabela iz drugih dokumenata bez pravilnog naznačavanja izvora i/ili bez dozvole izvornog autora ili nosioca autorskog prava. Radi zaštite integriteta časopisa, redakcija koristi rezultate provere originalnosti naučnih radova (iThenticate). Rukopis u kome se utvrde jasne indicije plagijarizma biće automatski odbijen. U slučaju da se plagijarizam otkrije u već objavljenom radu, rad će biti opozvan (povučen) u skladu sa procedurom opisanom pod Politika povlačenja. Politika povlačenja U slučaju kršenja prava izdavača, nosilaca autorskih prava ili samih autora, objavljivanja istog rukopisa u više časopisa, lažnog autorstva, plagijata, manipulacije podacima u cilju prevare ili bilo koje druge zloupotrebe, objavljeni rad se mora opozvati. Rad se može opozvati i zato da bi se ispravile ozbiljne i brojne omaške koje nije moguće obuhvatiti objavljivanjem ispravke. Opoziv objavljuje uredništvo, autor(i) ili obe strane sporazumno. Opoziv ima oblik zasebnog rada koji se prikazuje u sadržaju sveske i urednički klasifikuje kao Opoziv ili Retrakcija. U SCIndeksu kao matičnoj bazi punog teksta uspostavlja se dvosmerna veza (HTML link) između originalnog rada i retrakcije. Originalni rad se i dalje čuva u neizmenjenom obliku, s tim da se vodenim žigom na PDF dokumentu na svakoj stranici označava da je članak povučen. Opozivi se publikuju prema zahtevima COPE-a razrađenim od strane CEON-a kao izdavača baze u kojoj se časopis primarno indeksira.
Otvoreni pristup
Politika otvorenog pristupa
Da bi se obezbedila razmena znanja i slobodna dostupnost rezultata uporednih istraživanja, časopis Strani pravni život izdaje se u izdavačkom modelu otvorenog pristupa, tako da je sadržaj časopisa korisnicima besplatno dostupan. Korisnici mogu da čitaju, preuzimaju, kopiraju, distribuiraju, štampaju, pretražuju puni tekst članaka, kao i da uspostavljaju HTML linkove ka njima, bez obaveze da za to traže saglasnost autora ili izdavača. Pravo da sadržaj koriste bez pisane saglasnosti ne oslobađa korisnike obaveze da citiraju sadržaj časopisa na način opisan pod naslovom Licenciranje.
Arhiviranje digitalne verzije
Svi objavljeni brojevi časopisa arhiviraju se po zakonu u digitalni depozit Narodne biblioteke Srbije i istovremeno polažu u Repozitorijum SCIndeksa - Srpskog citatnog indeksa kao primarnu bazu punog teksta.
Naplata troškova autorima
Časopis Strani pravni život ne naplaćuje troškove objavljivanja ni autorima niti trećim stranama. Besplatne su, kako usluge prijavljivanja rukopisa i njihove obrade, tako i usluge publikovanja članaka. Ne postoje bilo kakvi skriveni troškovi.
Autorska prava i licenciranje
Autorska prava
Autori zadržavaju autorska prava nad objavljenim člancima, a izdavaču (Institutu za uporedno pravo) daju neekskluzivno pravo da članak objavi, da bude naveden kao prvi izdavač prilikom daljeg korišćenja članka i da distribuira članak u svim oblicima i medijima. Licenciranje Objavljeni članci distribuiraju se u skladu sa licencom Creative Commons Atribution 4.0 International (CC BY). Objavljene sveske časopisa (elektronske verzije) pohranjeni su u digitalnom depozitu Narodne biblioteke Srbije i u Repozitorijumu SCIindeksa. Dopušteno je da se delo kopira i distribuira u svim medijima i formatima, da se prerađuje, menja i nadograđuje u bilo koje svrhe, uključujući i komercijalne, pod uslovom da se na pravilan način citiraju njegovi prvobitni autori, postavi link ka originalnoj licenci i naznači da li je delo izmenjeno. Korisnici su pri tome dužni da navedu pun bibliografski opis članka objavljenog u ovom časopisu (autori, naslov rada, naslov časopisa, volumen, sveska, paginacija), kao i njegovu DOI oznaku (digital object identifier). U slučaju objavljivanja u elektronskoj formi takođe su dužni da postave HTML link, kako sa originalnim člankom objavljenim u časopisu Strani pravni život, tako i sa korišćenom licencom. Autori mogu da stupaju u zasebne, ugovorne aranžmane za neekskluzivnu distribuciju rada objavljenog u časopisu (npr. postavljanje u institucionalni repozitorijum ili objavljivanje u knjizi), uz navođenje da je rad prvobitno objavljen u ovom časopisu.
Politika samoarhiviranja
Autorima je dozvoljeno da objavljenu verziju rada deponuju u institucionalni ili tematski repozitorijum ili da je objave na ličnim veb stranicama (uključujući i profile na društvenim mrežama, kao što su ResearchGate, Academia.edu, itd.), na sajtu institucije u kojoj su zaposleni, u bilo koje vreme nakon objavljivanja u časopisu. Autori su obavezni da pritom navedu pun bibliografski opis članka objavljenog u ovom časopisu (autori, naslov rada, naslov časopisa, volumen, sveska, paginacija) i postave link, kako na DOI oznaku tog članka, tako i na korišćenu licencu.
Odricanje od odgovornosti
Stavovi izneti u objavljenim radovima ne izražavaju stavove urednika i članova redakcije časopisa. Autori preuzimaju pravnu i moralnu odgovornost za ideje iznete u svojim radovima. Izdavač neće snositi nikakvu odgovornost u slučaju ispostavljanja bilo kakvih zahteva za naknadu štete.
