PRAVNO UREĐIVANJE REGIONALIZACIJE EVROPSKIH DRŽAVA

Apstrakt

U ovom radu autor daje prikaz ustavnog i zakonskog regulisanja vrsta i oblika regionalizacije u pojedinim evropskim državama (Italija, Belgija i Španija). Osim toga, u najkraćim crtama objašnjeno je značenje termina kao što su regionalizacija, decentralizacija, dekoncentracija, federalizacija i autonomija, a istovremeno je ukazano na činjenicu da većina srpskih političara u svojim istupanjima koristi nabrojane termine kao sinonime, iako oni to nisu. Ukazano je na činjenicu da zakonodavstva evropskih država prilično neujednačeno određuju pojmove regionalizma i regiona, kao i da se u njima termin regionalizam uglavnom razlikuje od termina federalizam. Konstatovano je da ima i evropskih država koje nisu sprovele regionalizaciju, a kao primer takvih država navedene su Grčka, Malta, Bugarska, Island, Irska i Turska. U zaključnom delu teksta naglašeno je da eventualna regionalizacija Srbije, kada bude konačno definisana posebnim zakonom i kada bude počela da se sprovodi, u svakom slučaju neće biti čarobni štapić koji rešava sve probleme srpskog društva, države i ekonomije, kako to trenutno prikazuju pojedini stranački lideri i političke partije u Srbiji. Autor je time pokušao da odrbani stav da pri eventualnom sprovođenju regionalizacije Srbije, treba poći od stanovišta da automatsko preuzimanje bilo kog stranog modela i prosto prepisivanje sadržine pojedinih inostranih propisa, bez vođenja računa o specifičnostima Republike Srbije i stanja u njenom sistemu organa vlasti, može da dovede isključivo do stvaranja jednog idealnog teorijskog modela, koji neće imati velikog izgleda za uspeh u praksi.